De Fushimi Inari Shrine

Dag 4 Kyoto

Het begint als een regenachtige dag. En best wel flink. We weten daardoor  niet goed of we nu op de sightseeingtour moeten gaan. We doen de ochtend rustig aan en besluiten dan toch maar de regen te trotseren. Hopend dat het wat minder gaat worden. Eerst moeten we toch nog met de metro en dan met de trein. En Hilde vind het elke dag weer een belevenis om met het ov te gaan en verheugd zich ook elke dag weer op de roltrappen. Die zal ze echt nog gaan missen als we Japan verlaten, maar die zijn hier voorlopig overal volop te vinden.

We komen aan bij De fushimihier inari schrine. En het is gelijk al indrukwekkend. Die grote oranje poort aan het begin van de laan.

Fushimi-Inari is een buddistische tempel. De Inari zijn de rijst goden. Op het terrein staan beelden van vossen (kitsune); deze woorden beschouwd als de boodschappers voor de Inari. Sommige vossen hebben een sleutel in hun bek voor de rijstschuur en daarmee wordt gesuggereerd dat zij de sleutel komen brengen voor een goede oogst en dus voor voorspoed. De Fushimi Shrine is de grootste Inari Shrine in Japan en daarvan bestaan er 30000. Deze is opgericht in de 8ste eeuw (de oudste staat in Osaka en dateert uit het jaar 593 na Chr.). In de Edo periode (1600-1868 na Chr.) groeide de tempel aanzienlijk. Veel bedrijven, organisaties en individuen kochten poorten en lieten ze plaatsen op het terrein als dank voor de gebrachte voorspoed. Op de achterkant van zo,n poort staan teksten geschreven, dankbaarheden. Sindsdien zijn er meer dan 10000 torii (poorten) geplaatst en al die oranje poorten achter elkaar leidt tot hele mooie plaatjes. De poorten zijn achterelkaar geplaatst en zorgt voor verschillende paden, die de berg op gaan. Naar de top van de Inariyama heuvel.

Wij hebben er een groot deel van gelopen, in de regen met paraplu's. Hilde wilde de treden zelf op- en aflopen. Stoere meid!  Op een gegeven moment was het te glad en werd het gevaarlijker om de treden op te gaan en zijn we maar weer de weg naar beneden gaan lopen. Het is heel mooi en bijzonder maar wel erg druk.

's Avonds terug naar het oude centrum. In een achteraf straatje heerlijke yakitori gegeten. Voor de koffie naar de Starbucks. Hilde herkent inmiddels de Starbucks prinses (het logo) en gaat juichen als ze deze ziet of als ze hoort dat we er heen gaan. Zelf krijgt ze warme chocolademelk of een paar lepels schuim van onze koffie Latte hotto. Morgen op weg Hiroshima.