Kyoto Bamboo

Dag 3 van Kyoto zijn we naar het Bamboo Forest gegaan. Het bos ligt net buiten Kyoto maar is per trein goed te doen. Aangekomen daar zien we dat het mogelijk is om fietsen te huren. Dat lijkt ons best leuk. Er is een voorwaarde, er moet een zitje voor Hilde zijn. Gelukkig zijn Japanners bekend met het fenomeen kind en staan er is dus binnen enkele seconden twee fietsen buiten waarvan een met een kinderzitje. Als extra optie heeft elk fiets een mandje voorop (dat is voor mij lang geleden). Als laatst krijgen wij de mededeling om voor 1700 terug te zijn en worden we op pad gestuurd met een kaart in ons hand.

Bij de eerste bocht links komen we meteen in de drukte terecht. Het is hier super toeristisch. Aan het begin van het bos is het veel te druk om te fietsen en besluiten we met de fiets aan de hand lopend verder te gaan. Al snel blijkt waarom het zo druk is hier. Het is hier namelijk prachtig en bijzonder. Links en rechts van je groeit bamboe tot wel 9 meter hoog. Bamboe is een van de snelst groeiende plant ter wereld. Als een plant tot aan de grond gesnoeid wordt groeit deze binnen 3 maanden weer aan tot 9 meter. Schijnt iets te maken te hebben met zijn unieke wortelstok afhankelijke systeem; Google verder als je wilt weten wat hiermee bedoelt wordt.

Het blijft druk. De fietsen parkeren we en nemen een pad dat minder druk is. Hier komen we een winkeltje tegen met van bamboehout gemaakte speeltjes voor kinderen. We lopen naar binnen. Hilde kan nergens van afblijven en al snel zijn we genoodzaakt iets te kopen waarvan we niet eens weten wat het is en hoe het werkt. De vriendelijke mevrouw legt uit; het is een muziekinstrumenten en het maakt een bijengeluid. Nog twee houten kikkers gekocht (castagnetten) en verder ons weg vervolgd want er is nog meer te zien.

Net buiten het bos ligt een leuke woonwijk en tussen de huizen staan veel tempels. Dus per fiets gaan we verder. De straatjes zien er gezellig uit en het fietsen gaat relatief makkelijk (met hier en daar een col van de Buitencategorie (berg). Veel Japanners hebben geen tuin maar hier hebben ze voor hun huis toch wel veel planten en bomen. Nog een pitstop bij een speeltuin en daarna richting het station.

Terug in Kyoto zijn we op zoek gegaan naar een eettentje. We hebben er een gevonden......Kyoto Style Beef. Heerlijke malse biefstuk, gepaneerd en gefrituurd met rijst en miso soep (de eerst miso soep die lekker was). Koffie bij de Starbucks maakte de dag compleet.