In The Meantime.......

Het is alweer bijna een week geleden dat we iets van ons via de blog hebben laten horen. Japan hebben we achter ons gelaten en via Singapore zijn we nu al bijna een week op Bali in Indonesië. De laatste dagen van Japan hebben we doorgebracht in Osaka. Op ons laatste dag hebben we alleen nog een bezoekje aan de Osaka Aquarium gebracht. Dit imposante aquarium heeft 2 rond zwemmende walvishaaien in een bassin. Nu denk je vast dat het hele grote vissen zijn (en dat zijn ze ook) maar deze zijn relatief klein. Desondanks toch imposant. Verder hebben we niet veel gedaan. In de avond heerlijke teppanyaki gegeten, koffers ingepakt en gaan slapen. Volgende dag vroeg op voor de vlucht naar Singapore.

De vlucht naar Singapore was erg turbulent. Stewards en stewardessen moesten regelmatig voor hun eigen veiligheid gaan zitten met hun riemen om. Een hachelijk moment.....een behoorlijke luchtzak! Hilde vond het grappig; wij minder. Na deze vlucht is de liefde van Alex voor het vliegen bekoeld.

In Singapore aangekomen zijn we vanzelfsprekend naar ons hotel gegaan. De taxi chauffeur was super vriendelijk en wij hebben zelden zo een mooie weg van en naar een vliegveld gezien. Overal bloemen en bomen waarvan de takken als een natuurlijke dak boven de weg hing. We zaten in een Maleisische wijk, op de Joo Chiat Road. Het hotel was minder, een kleine, vierkante kamer waarvan de airco niet uit ging. Het was gelukkig maar voor een nacht. De volgende dag vroeg uitgecheckt, we hadden geen zin om langer te blijven voor ontbijt; dat gingen we wel op de luchthaven eten (bij de Starbucks).

Onze volgende vlucht bracht ons van Singapore naar Bali en gelukkig was dit een fijne en aangename vlucht. Na 2 en half uur kwamen we aan. Wat een wereld van verschil met Japan en Singapore. Best apart om aan te geven bij de douane dat je niets hebt om aan te geven om vervolgens even later alles door een scan te moeten laten gaan....geldt voor elk passagier. In de aankomsthal heerste chaos. Van alle kanten wordt aan je getrokken voor een taxi. Wij zijn in de rij gaan staan voor een luchthaven taxi. De man achter de balie noemde een prijs. Wij ontwetende Nederlanders hadden het gevoel genaaid te worden en bedankte de beste man. Toen bleek dat de prijs aan de andere kant van de hal twee keer zo veel was en hebben we toch maar weer aangeklopt bij de eerste man. Het was ook vooraf betalen; toen de chauffeur ons even liet wachten omdat hij zijn auto van de tweede verdieping van de garage moest halen was Alex heel even bang dat de beste man de benen zou nemen. Gelukkig kwam hij even later de hoek om rijden. Onze nieuwe slaapplek was niet erg ver van de luchthaven maar omdat het spitsuur was, was het erg druk. Via achteraf weggetjes en een beetje zoekwerk waren we aangekomen in ons paleis, Teka-Teki House. Hier werden we verwelkomd door een medewerkster en door...... Nicole. Nicole had dit plekje gevonden en geregeld en daar waren we haar erg dankbaar voor. Wat een geweldige plek! Nog wat gedronken en gegeten in de tuin....