Onderwaterwereld.

We zijn op 3/10 aangekomen op het eiland Gili Trawangan. 1 van de drie Gili eilanden. Gili Meno, Gili Air en Gili Trawangan en ze horen bij het eiland Lombok. 
Nadat we ons hadden gesetteld in de kamer van ons ons nieuwe onderkomen zijn we naar het strand gegaan. Het strand lag vol met koraalsteen en de zee trouwens ook en de zee was ook wel ruig. Hilde kon hier moeilijk spelen in het zand en in de zee. De volgende dag gingen we opzoek naar waterschoenen voor Hilde en een ander strand. Voor Hilde eigenlijk geen goede gevonden maar voor ons wel. En ook een veel beter strand. Schoon, met nauwelijks koraalstenen en de zee was ook rustiger. Er waren ook poeltjes tussen de grote stenen waar we in konden zitten en waar Hilde goed kon spelen. Bij deze strandtent konden we heerlijk eten en drinken, echte verwennerij dus dit werd ons vaste plekje. De Pearl of Trawagan. Van de 7 dagen op Gili T. Zijn we hier 5 dagen geweest.
Bij de Pearl moest je 200.000 roepiah betalen voor de bedden maar dit was een soort borg. Voor dit geldt werd je geacht eten en drinken te bestellen en dan mocht je als gast gebruik maken van de bedden. Ze hebben goede lunches en lekkere sapjes en als je lang ligt krijg je vanzelf honger en kan je net zo goed hier eten. 
Voor Hilde was het strand hier heerlijk. Met haar zandspeeltjes kon ze onder de parasol spelen en liet ze mama en papa lopen om water te halen. Verder had ze het geweldig naar haar zin in het rustige, warme zeewater. Na afloop van het strand aan de overkant een ijsje halen en dan terug naar het huisje om voor te bereiden op de avond.
Je kan heel goed eten op Gili T. 
Het lekkerste en meest bijzondere was op de Nightmarket. Hier komen de locals hun eten halen. Het is Indonesisch, het is goedkoop en het is veel. Gelukkig was niet alles pittig waardoor Hilde ook mee kon eten. 
Op dag twee hebben we nog een rondje om het eiland gefietst. Duurt ongeveer een uur. Is redelijk goed te doen. Bijna de gehele route is geasfalteerd..... Op een klein stukje moet je door het zand lopen. Afwisselend zie je hele mooie resorts en braak liggend terrein. Wat geiten en paard en wagen. In het noorden hebben we een schitterende zonsondergang gezien en zijn we langs de beroemde waterschommel gefietst. 
Op dinsdag (6/10) hebben we een dagje gesnorkeld, althans Alex en is Liesbeth met Hilde op de boot gebleven. We konden met een groep mee maar kozen ervoor om op een priveboot te gaan. Iets duurder maar heerlijk rustig. We hoefden niet op andere te wachten en vice versa. Als je met een kind reist duurt alles iets langer. Robert van het guesthouse ging mee. Het leek hem leuk om met een harpoen te duiken, vis te vangen en deze 's avonds op de bbq te grillen. Leuk! In de haven moesten we nog even wachten. Tijdens het wachten raakte Lies in gesprek met Julie en Steven, een Belgisch koppel die ook gingen duiken maar met een groep. Toen ze hoorden dat we met een privéboot gingen vroegen ze of ze mee mochten. Dat was voor ons prima. Na overleg met Robert en de prijs die ze moesten betalen was het geregeld. 
De boot was ondertussen aangekomen in de haven en we konden vertrekken. Dat ging vlot. Andere boten zaten vol en de mensen aanboord moesten wachten op elkaar. Dat probleem hadden we niet.
Na 5 minuten varen konden we onze eerste duik maken. Alex sprong er als eerste in. Het zag er mooi uit. Veel tropische visjes, zwart/geel gekleurde discusvisjes en hier en daar wat blauwkoraal. Hilde, die bij Lies in de boot achterbleef wilden ook het water in. Dat kon helaas niet. Vaak stond ze in de boot het gebaar van ik te maken waarop we zeiden dat het nog niet kon. Eerst leren zwemmen. 
Op de tweede snorkelplek was het water helderder. En het was diep! Er was meer vis en hier hebben we schildpadden gezien. 
Ondertussen was Robert met de harpoen bezig.
Onderweg naar het eiland Gili Air, voor de lunch, viel de motor uit. Het gebeurde op een punt dat dichtbij de rotsen was. De stroming was sterk en er was stevige golfslag..... En voor Alex z'n gevoel kwamen rotsen steeds dichterbij. Hier werden we wel een beetje zenuwachtig van na een minuut of 5 stilgelegen te hebben lukte het eindelijk om de motor aan te krijgen. Op tijd konden we om de rotsen heen varen. Daarna viel de motor nog een paar keer uit maar gelukkig startte deze telkens weer. Het was eindelijk tijd voor een drankje.
Op Gili Air, komen alle snorkelboten samen bij een restaurant op het strand. Een uur of anderhalf hebben ze het in elk geval druk maar met 30 man personeel moet het geen probleem zijn. Met z'n vijven gaan we aan tafel. We bestellen, we drinken, we eten en tussendoor gaan we omstebeurt met Hilde het water in. Hier heeft ze lang op moeten wachten, het reizen met Hilde gaat heel vaak goed. Ze is niet moeilijk en zolang er een boot, bus, taxi, fiets, roltrap of vliegtuig aan te pass komt vermaakt ze zich prima. Ook nu heeft ze zich goed vermaakt. Wij hebben ook vissen door de glazen bodem van de boot zien zwemmen en een schildpad. En de andere boten, de snorkelaars waren ook leuk om te bekijken. We hebben ons goed vermaakt. 
Na de lunch nog een duikplek bezocht. Wederom mooi alleen wel minder vis en geen schildpad. 
Robert is nog een paar keer naar beneden gegaan met de harpoen maar aan het eind van de dag lag er niets op de bbq. Op de terugweg is Hilde in slaap gevallen. De motor heeft het volgehouden.
Aan wal hebben we afscheid genomen van Julie en Steven, het was een gezellige dag met ze!
's Avonds hebben we toch een seafoodbbq gehad..... Bij een restaurant. Nog een wijntje op ons terras en daarna heerlijk geslapen..