Vietnam a la Carte.

Omdat we Vietnam binnen waren gekomen zonder een uitgewerkt plan en onze stops in HCMC en Mui Ne tegenvielen (en langer duurden dan gepland) werd het halverwege de reis in Vietnam toch tijd om de rest goed te plannen. Hoi An was een goede keuze geweest. Hue hebben we moeten laten vallen omdat we twee dagen hadden verloren en het werd tijd om naar Hanoi te gaan. Dat konden we op twee manieren doen; ruim 15 uur in de trein of een uurtje met het vliegtuig. We kozen voor het laatste omdat de trein weer een verloren dag zou opleveren en vliegen goedkoper was. We zouden vanaf Da Nang  vertrekken en we besloten een nachtje daar te overnachten alvorens we in het vliegtuig verder gingen.

Da Nang is de derde stad van Vietnam, ligt aan de kust halverwege het land. In deze stad wordt enorm geïnvesteerd. De stad oogt modern en ruimtelijk en heeft niet de verkeersproblemen die HCMC en Hanoi hebben. Scooters in grote aantalen? Die heb je hier niet. Overal wordt er gebouwd, aan de kust de ene hotel/resort na de andere. Grote bedrijven verkopen zichzelf aan de gewone man via de grote billboards. Deze stad heeft de toekomst in Vietnam. Er wordt ook volop op toerisme ingezet. Dat kan want Da Nang heeft een mooie en lange boulevard met een breed strand dat schoon is en niet naar vis stinkt. 

In de avond hebben we met z'n drietjes een wandeling gemaakt over het strand. Het was er gezellig druk. Op de boulevard werden optredens gegeven en overal liepen er jongeren rond. 

De volgende dag heeft een taxi ons naar het moderne Da Nang international airport gebracht. Het vliegtuig vertrok om 1400 om een uurtje later in Hanoi te landen. De taxi die we vervolgens namen zette ons rond half vijf af op een adres dat zich liet vertalen naar het woord steeg. Dat was het ook, een steeg. In de taxi nog telefoontje gepleegd naar Cees, onze nieuwe gastheer, uitgestapt, de tassen uitgeladen  om vervolgens verblijd te worden door een Nederlandse stem. De stem van Cees.

De dag ervoor, in Da Nang, waren we opzoek naar een slaapplek voor Hanoi. Alles dat we op het net tegenkwamen viel tegen (naarmate ons reis vordert wordt duidelijk dat tripadvisor niet altijd betrouwbare info over hotels geeft ). Lies bleef volharden en doorzoeken met vietnamalacarte.nl als magnifiek resultaat. Via een blog was ze op deze site gekomen, de site van Cees en zijn reisbureau in Hanoi. Cees verhuurde comfortabele kamers bij hem en zijn gezin thuis en hij kon ook dagjes uit organiseren. Het duurde even (een paar uurtjes) voordat Cees reageerde op onze mail maar het goede nieuws kwam. Hij had een kamer en hij kon ons helpen Noord Vietnam te ontdekken. Hij gaf ons een adres en het advies hem te bellen zodra we aangekomen waren. Hij zou dan naar ons toe lopen en ons door de steeg leiden naar zijn guesthouse.

Cees hielp ons met al onze tassen naar zijn huis. We liepen de schone en rustige steeg in en via een aantal bochten kwamen bij zijn huis. Cees zit al 14 jaar in Hanoi, is getrouwd met Thai, een Vietnamese, hebben twee grote kinderen, twee Duitse herders en 1 chihuahua en een heel mooi huis met 4 verdiepingen, zelf ontworpen en laten bouwen. Eenmaal binnen kregen we een drankje, een welkomstbrief, een Vietnam reisgids en taalgids (allebei van lonely planet, allebei gekopieerd, wat heel fijn was) en plattegronden van Hanoi. De kamer zag er geweldig uit, voor Hilde hadden ze een apart bed geplaatst waar Alex later op de avond doorheen is gegaan (was niet meer te repareren. Nadat we de kamer eigen hadden gemaakt hebben we met Cees gesproken over onze verdere reiswensen. De volgende dag zou hij hier op terug komen. Een van zijn eerste adviezen hebben we opgevolgd: eten bij de locale Vietnamees. Niemand sprak Engels en we hebben via foto's onze eten besteld (hopende dat het geen hondenvlees was). Viel uiteindelijk allemaal mee; we hebben er heerlijk gegeten en een lekker Hanoi biertje gedronken.

De volgende ochtend, na het ontbijt,  zijn onze wensen concreet gemaakt. Cees ging ons de volgende dag naar Halong Bay sturen voor een driedaagse toer inclusief twee overnachting waarvan een op een boot. Daarna zijn we met een privé gids en auto richting Ba Be national park gegaan. Sa pa, waar we eerst naar toe wilde gaan, hebben we veruilt voor Ba Be omdat het er rustiger is en makkelijker aan te rijden was en het scheen zeker net zo mooi te zijn. De plannen waren gesmeden; Cees ging het in orde maken terwijl wij Hanoi per voet gingen ontdekken.

Op de site van Cees was een stadswandeling te downloaden. Dat was ons doel voor de eerste dag.

Als eerst moesten we een drukke weg oversteken. Dat lukte op onze manier van naast elkaar lopen, in 1 tempo, zonder stilstaan of versnellen, waarna we rustig verder konden lopen. De route bracht ons langs tempels, een park, een meer, het mausoleum waar Ho Chi Minh (tegen zijn wil in) opgebaard ligt en via brede stadswegen en smalle straatjes kwamen we terecht bij Starbucks. Onderweg hadden we speelgoed en schoenen voor Hilde gekocht. Hanoi, hoewel druk met scooter verkeer, was een verademing in vergelijking met z'n zuidelijke tegenpool. Hanoi bromt, bruist en is continu in beweging maar het was nooit te erg of te veel. Hanoi, vinden wij een leuke stad.

Koffie en lunch duurde langer dan gepland. Uiteindelijk zijn we met de taxi terug naar de steeg gereden waar we een paar gerust hebben. Eind van de middag hebben we alles opnieuw gepakt. Lies had bedacht om maar een rugzak mee te nemen en de andere spullen bij Cees achter te laten. Dat was slim bedacht.

Vervolgens hebben we bij een restaurant gegeten met een speelparadijs. Tussen het eten door kon Hilde haar overtollige energie kwijt. een moeizame start begon Vietnam een plekje in ons hart te krijgen.